دیدی وقتی یه بادوم تلخ می‌خوری؟!!!
سریع بعدش چنتا بادوم شیرین می‌خوری تا تلخیش از بین بره!
تو دیگه لذتی از بادوم های شیرین نمی‌بری!
فقط میخوای اون تلخی رو فراموش کنی!
وقتی هم که اون تلخی تموم شد...
دیگه می‌ترسی بادوم بخوری!
که نکنه دوباره تلخ باشه!!!
عشق مثل اون بادوم تلخه!
بعدش با آدمای زیادی آشنا میشیا!!!!
ولی فقط برای فراموش کردن اون!
بعدش هم دیگه می‌ترسی عاشقشی!
در اصل آدما فقط یه بار عاشق میشن!
از اون به بعدش یا واسه فراموشیه
یا از اجبارِ تنهایی!!!!.
آمدم مجلس ترحیم خودم،
همه را می‌دیدم
همه آن‌ها که نمی‌دانستم
عشق من در دلشان ناپیداست
عشق رسوایی محض است که حاشا نشود
عاشقی با اگر و شاید و اما نشود
شرط اول قدم آن است که مجنون باشیم
هرکسی دربه‌در خانهٔ لیلا نشود
دیر اگر راه بیفتیم، به یوسف نرسیم
سرِ بازار که او منتظر ما نشود
لذت عشق به این حسِّ بلاتکلیفی است
لطف تو شاملم آیا بشود؟ یا نشود؟
آشفته‌دلان را هوس خواب نباشد
شوری که به دریاست به مرداب نباشد
هرگز مژه برهم ننهد عاشق صادق
آن را که به دل عشق بود خواب نباشد
در پیش قَدت کیست که از پا ننشیند
یا زلف تو را بیند و بیتاب نباشد ...
چشمان تو در آینهٔ اشک چه زیباست
نرگس شود افسرده چو در آب نباشد
گفتم شب مهتاب بیا، ناز کنان گفت:
آنجا که منم حاجت مهتاب نباشد...
سه آزاده سه دلداده سه نوشیده به یک باده
یکی ساقی یکی ساغر یکی سیمین‌بر کامل
یکی بر دوش پیغمبر یکی بر زانوی حیدر
یکی در سجده داور به لطف حق شده نائل
(علی بن الحسین و حسین است و ابو فاضل)
سه دردانه سه فرزانه سه پروانه به یک خانه
یکی مجذوب یکی محبوب یکی منصوب جان‌ودل
یکی بوده سلامش حق یکی بوده مرامش حق
یکی باشد پیامش حق دعایش کی شود زایل
(علی بن الحسین و حسین و ابو فاضل)
بیا تا گویمت وصف سه شمع روشن محفل
یکی قائد، یکی عابد، یکی حلّال هر مشکل
یکی درُّ و یکی گهر یکی جــانباز نام‌آور
یکی دارد به دل منزل یکی دریا یکی ساحل
(علی بن الحسین و حسین و ابو فاضل)
سه مولود جهان‌آرا سه مسعود قمر سیما
یکی سرور یکی سقا یکی سجاد حق واصل
یکی پرورده زهرا یکی پرورده مولا
یکی شهزاده و گردید و از دامان گل حاصل
(علی بن الحسین و حسین و ابو فاضل)
